De Berlijnse muur is het symbool van de periode dat Duitsland was verdeeld in Oost- en West-Duitsland. Deze scheiding ontstond na de tweede wereldoorlog en duurde tot 1989. De Berlijnse muur werd in 1961 gebouwd.
Tweedeling van Duitsland
Na de tweede wereldoorlog verdeelden de geallieerden Duitsland in twee delen. Het westelijke gedeelte blijf een vrij land, onder toeziend oog van Amerika en West-Europa. Het Oostelijke gedeelte kwam onder het strakke regiem van de Sovjet-Unie.
Berlijn was tot en met de oorlog de hoofdstad van Duitsland. Zowel Oost als West wilden grip op Berlijn. Dit terwijl Berlijn lag in Oost-Duitsland. Toch werd ook Berlijn verdeeld in oost en west.
De tweedeling begon met een denkbeeldige lijn, die al gauw gemarkeerd werd met slagbomen op de verbindingswegen. Bewoners konden echter nog steeds van oost naar west. Zij het met toestemming. Steeds meer Oost-Duitsers vluchten nog via deze route naar het westen. Vanaf 1952 werden daarom maatregelen genomen om dit te voorkomen. De 500 meter tot de grens werd verboden gebied en op de grens werden hekken geplaatst.
De bouw van de Berlijnse muur
Omdat nog steeds mensen met gevaar voor eigen leven wisten te vluchten van oost naar west, werd in 1961 besloten een muur te bouwen die Berlijn in tweeën deelde. Deze muur van ruim 45 kilometer liep dwars door de stad. Bekende punten langs de muur waren de Brandenburger Tor en de Potsdamer Platz. De muur liep dwars door dit laatstgenoemde plein.
De muur werd zwaar bewaakt vanuit Oost-Duitsland. Zij wilden immers voorkomen dat Oost-Duitsers zouden vluchten. Er was een zone tot aan de muur die verboden terrein was. Bewakers hadden de opdracht iedereen te doden die zich op dit terrein begaf.
De enige verbinding tussen Oost- en West-Berlijn was op Checkpoint Charlie. Een zwaar bewaakte douanepost.